Το ευρωπαϊκό τάγκο, γνωστό και ως ballroom tango, είναι μια κομψή και δυναμική μορφή του τάγκο που εξελίχθηκε στην Ευρώπη στις αρχές του 20ού αιώνα. Σε αντίθεση με το αργεντίνικο τάγκο, το ευρωπαϊκό τάγκο χαρακτηρίζεται από πιο δομημένες κινήσεις, αυστηρότερη στάση σώματος, και πιο γρήγορους, κοφτούς ρυθμούς.
Οι χορευτές κρατούν μια πιο κλειστή και σταθερή αγκαλιά, και η θέση του σώματος είναι πολύ σημαντική, με τους χορευτές να διατηρούν ένταση και σύνδεση σε όλη τη διάρκεια του χορού. Οι κινήσεις είναι γεωμετρικές και συχνά περιλαμβάνουν απότομα σταματήματα και ξεκινήματα, που προσθέτουν ένα στοιχείο δραματικότητας και έκπληξης. Το ευρωπαϊκό τάγκο δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη γραμμικότητα και τη συμμετρία, και συχνά περιλαμβάνει βήματα με κατευθυντική αλλαγή και περιστροφές.
Η μουσική του ευρωπαϊκού τάγκο είναι συνήθως πιο ρυθμική και γρήγορη σε σύγκριση με άλλες μορφές τάγκο, με χαρακτηριστικές τονισμένες παύσεις και έντονες μελωδίες που καθοδηγούν τους χορευτές. Ο χορός αυτός αποπνέει ένταση, αυτοπεποίθηση και πάθος, αλλά με έναν πιο «ευγενή» και «κλασικό» τρόπο, κάνοντάς τον ιδανικό για επίσημες εκδηλώσεις και χορευτικούς διαγωνισμούς.
Το ευρωπαϊκό τάγκο είναι ένας χορός που συνδυάζει την πειθαρχία και την κομψότητα με την ένταση και το συναίσθημα, δημιουργώντας μια αξέχαστη εμπειρία τόσο για τους χορευτές όσο και για τους θεατές.